۵٫ چه عناصر رادیواکتیوی وارد محیط اطراف شدند؟

بیشتر از ۱۰۰ عنصر رادیو اکتیو بعد از انفجار چرنوبیل وارد منطقه شدند. البته اکثر این عناصر نیمه عمر کوتاهی داشتند و خیلی زود پرتوزایی خود را از دست دادند. ید، استرانسیوم و سزیوم خطرناک‌ترین عناصری بودند که آزاد شدند و به ترتیب نیمه عمری برابر با ۸ روز، ۲۹ سال و ۳۰ سال داشتند. به همین دلیل ایزوتوپ‌های استرونتیوم – ۹۰ و سزیوم – ۱۳۷ هنوز در منطقه موجود هستند. همانطور که ید باعث سرطان تیروئید می‌شود، استرونتیوم هم لوسمی یا سرطان خون ایجاد می‌کند. سزیوم هم عنصری بود که بیشتر از همه عناصر پراکنده شد و بیشتر از همه آنها هم در طبیعت باقی می‌ماند. این عنصر بقیه اعضای بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و کار کبد و طحال را مختل می‌کند.

۶٫ منطقه‌ای که تحت تأثیر پرتوها قرار گرفت چقدر بزرگ بود؟

منطقه‌ای در حدود ۱۵۰ هزار کیلومتر مربع در بلاروس، روسیه و اوکراین آلوده شد. این منطقه فضایی به شعاع ۵۰۰ کیلومتر در شمال نیروگاه را تشکیل می‌داد. منطقه‌ای به شعاع ۳۰ کیلومتر دورتادور نیروگاه هم به عنوان “منطقه ورود ممنوع” تعیین شده و هیچ‌کس حق زندگی در آن را ندارد. پرتوهای رادیواکتیو در کل نیمکره شمالی به ‌وسیله باد و طوفان‌ها پراکنده شدند که البته میزان آنها چندان قابل توجه نیست.

۷٫ بعداز وقوع حادثه چگونه منطقه را پاک‌سازی کردند؟

کارگران امداد برای پاک‌سازی منطقه و نیروگاه بلافاصله دست به‌کار شدند. اکثر این کارگران، کارمندان نیروگاه و آتش‌نشان‌های اوکراینی به علاوه سربازان و معدنکاران روسی، بلاروسی، اوکراینی و معدنکاران دیگر نقاط اتحاد جماهیر شوروی بودند. تعداد امدادگران دقیقاً مشخص نیست چون افراد زیادی درگیر پاک‌سازی شدند. آمار ثبت‌نام‌های روسیه تقریباً ۴۰۰ هزار کارگر بود که البته ۶۰۰ هزار نفر به‌ عنوان کارگر روزمزد در این پروژه شرکت کردند. برای این افراد خدمات ویژه‌ای به‌ عنوان کسانی که در پاکسازی شرکت کرده بودند در نظر گرفته شد.

وظایف این کارگران متفاوت بود. آنها روی ساختمان‌ها و شهرها کار می‌کردند. به مردمی که مجبور به تخلیه شده بودند یاری می‌رساندند. سیستم‌های تصفیه آب، زباله‌دان و … درست می‌کردند و مهمترین کارشان ساخت پوششی برای قسمت چهار نیروگاه بود تا عناصر پرتوزا در آنجا بمانند و از پرتوزایی آنها جلوگیری شود.

۸٫ آیا بقیه کشورهای اروپایی هم تحت‌تأثیر پرتوها قرار گرفتند؟

کشورهای اسکاندیناوی و دیگر قسمت‌های جهان هم تحت‌تأثیر پرتوهای رادیواکتیو قرار گرفتند. سزیوم و دیگر ایزوتوپ‌های رادیواکتیو توسط باد به شمال یعنی کشورهای سوئد، فنلاند و دیگر کشورهای نیم‌کره شمالی رفتند. در سه هفته اول پس از زلزله اتمی، میزان پرتوها در نقاط مختلف جو در سراسر جهان بیش از حد معمول بود. اما این پرتوها خیلی زود کاهش یافتند. هیچ تحقیقی نتوانست رابطه مستقیمی بین حادثه چرنوبیل و افزایش خطر سرطان و دیگر مشکلات را در کشورهای اوکراین، بلاروس و فدراسیون روسیه برقرار کند.

۹٫ بعد از حادثه برای حیوانات و محیط‌زیست چه اتفاقی افتاد؟

در گیاهان و حیوانات جهش‌های ژنتیکی رخ داد. شکل برگ‌ها عوض شد و حیوانات ناقص الخلقه به دنیا می‌آمدند. با وجود بالا رفتن پرتوزایی در منطقه پس از حادثه، بعضی حیوانات هنوز در آنجا زندگی می‌کنند. گوزن، گرگ، گراز و بعضی پرندگان هنوز در منطقه موجودند.

۱۰٫ آیا الان امکان دارد که از منطقه بازدید کرد؟

منطقه چرنوبیل را می‌شود بازدید کرد. حتی منطقه ممنوعه را که در واقع دایره‌ای به شعاع ۳۰ کیلومتر دور نیروگاه است و البته الان همه راکتورها بسته هستند. هرچند هنوز بعضی ایزوتوپ‌ها در فضای منطقه وجود دارند و از خودشان پرتو ساطع می‌کنند. اگر به مدت کوتاهی در معرض این پرتوها قرار بگیرید زیاد خطرناک نیستند. بعضی از ساکنان منطقه ممنوعه با اراده و تصمیم خودشان به خانه‌هایشان برگشته‌اند و در مناطقی زندگی می‌کنند که میزان پرتوهای رادیو اکتیو در آن بیشتر از حد معمول است. هرچند، این چندان کشنده نیست. قرار گرفتن در معرض پرتوها برای مدت کوتاهی خیلی کم خطرناک‌تر از قرارگرفتن در مقابل حجم عظیمی از پرتوهای رادیواکتیو در یک لحظه است. تا به‌حال مطالعات توانسته‌اند وجود رابطه مستقیم بین پرتوهای کم خطر ابتلا به سرطان را اثبات کنند.

۱۱٫ چه روش‌های ایمنی برای دیگر راکتورهای RBMK درنظر گرفته شده تا دوباره چرنوبیل تکرار نشود؟

درس‌هایی که از این حادثه گرفته شد توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به صورت یک نیروی محرکه در طول یک دهه برای کشورهای اروپای شرقی و مرکزی و کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق درآمد. مهمترین کار، تهیه لیستی از ضعف‌های راکتورهای VVR و RBMK بود. ارتقای سیستم‌ها و اعمال روش‌های ایمنی بیشتر در کلیه راکتورهای RBMK در دستور کار قرار گرفت.
” دسامبر سال ۲۰۰۰، آخرین راکتوری هم که در چرنوبیل مشغول فعالیت بود بسته شد و پروژه انهدام آغاز گشت. در این پروژه همه سوخت‌ها و زباله‌ها جابه‌جا و در جای امنی انبار می‌شوند و تمامی نیروگاه و منطقه اطراف شامل هر ذره آب یا هردانه خاک که ممکن است رادیواکتیو باشد پاکسازی می‌شود. ”

۱۲٫ در مقایسه چرنوبیل با انفجار بمب اتمی در هیروشیما و ناکازاکی کدام قوی‌تر بودند؟

حادثه چرنوبیل تقریباً ۴۰۰ بار قوی‌تر از بمبی بود که در هیروشیما منفجر شد. هرچند بمب‌های اتمی که توسط کشورهای مختلف به صورت آزمایشی در فاصله سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ منفجر شدند، ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر بیشتر از چرنوبیل ماده رادیواکتیو وارد طبیعت کردند.

۱۳٫ ساکنین قدیمی چرنوبیل الان در چه وضعیتی به سر می‌برند؟

۱۸۷ گروه کوچک از مردم در حال حاضر در منطقه ممنوعه زندگی می‌کنند. عده کمی از ساکنین خواسته‌اند که به این منطقه برگردند اما به کودکان اجازه داده نشد که در این منطقه زندگی کنند. اکثر مردمی که کوچ کردند در شهرهایی که تازه ساخته شده مثل اسلاووتیچ زندگی می‌کنند و امروز که ۲۵ سال از حادثه چرنوبیل می‌گذرد، بنظر می‌رسد که شهر چرنوبیل همچون شهر ارواح خالی از سکونت است.

۱۴٫ حالا که نیروگاه کاملاً بسته شده چه اتفاقی برای آن می‌افتد؟

۱۵ دسامبر سال ۲۰۰۰، آخرین راکتوری هم که در چرنوبیل مشغول فعالیت بود بسته شد و پروژه انهدام آغاز گشت. در این پروژه همه سوخت‌ها و زباله‌ها جابه‌جا و در جای امنی انبار می‌شوند و تمامی نیروگاه و منطقه اطراف شامل هر ذره آب یا هردانه خاک که ممکن است آلوده به رادیواکتیو باشد پاکسازی می‌شود. الان ۳ راکتور غیرفعال در چرنوبیل وجود دارد که زمان در نظر گرفته شده برای پروژه پاکسازی آنها چندین دهه است. این پروژه تحت نظارت دولت اوکراین انجام می‌شود و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم با ارائه خدمات مهندسی، برنامه‌ریزی و مشاوره‌ای به اوکراین کمک خواهد کرد. سرنوشت راکتور چهارم که باعث حادثه سال ۱۹۸۶ شد هنوز مشخص نیست.

۱۵٫ وضعیت لایه محافظتی که روی راکتور چهارم کشیده شده چطور است؟

با وجود هزاران وضعیت خطرناک و پیچیده، هزاران کارگر، این لایه را درست کردند. این لایه در فاصله ۶ ماهه بعد از انفجار در حالی که پرتوهای رادیو اکتیو در حداکثر میزان خود بودند توسط کارگران ایجاد شد. سقف سیمان و فولادی سنگین با آخرین تکنولوژی ساخته شد و تعمیرات و بازسازی‌های زیادی هم مثل تهویه و قوی‌سازی سقف روی آن انجام شد. بانک اروپایی برای بازسازی و توسعه برای پروژه این لایه محافظتی در هشت یا نه سال آینده، ۷۶۵ میلیون دلار در اختیار بنیاد لایه محافظتی چرنوبیل قرار داده است.

فوکوشیما در ژاپن رسما چرنوبیل دوم شناخته شد!
دومین لکه سیاه بر تاریخ هسته‌ای جهان

بعد از زلزله ۸٫۹ ریشتری و سونامی بی سابقه ژاپن، مقامات ژاپنی رسما اعلام کردند بحران هسته‌ای فوکوشیما از کنترل آنها خارج شده و سطح خطر به‌اندازه سطح خطر در چرنوبیل ۱۹۸۶ بالا رفته است. دیلی میل به نقل از مقامات ژاپنی نوشت سطح ۵ خطر به سطح ۷ صعود پیدا کرده و اینک خطر انسانی و زیست محیطی جان مردم را تهدید جدی می‌کند. مقامات ژاپنی اواخر سه شنبه به وقت محلی تایید کردند که اوضاع از دست آنها خارج شده است. سطح هفت خطر یکبار در تاریخ آنهم در چرنوبیل در زمان تسلط شوروی سابق بر اکراین به سال ۱۹۸۶ رخ داد و اینک فاجعه هسته‌ای چرنوبیل در حال تکرار شدن است.

یک مقام غیر رسمی اعلام کرد میزان رادیو اکتیو پخش شده تاکنون در فوکوشیما معادل ۱۰ درصد میزانی است که در چرنوبیل پخش شد و انتشار همچنان ادامه دارد. مینورا اوگودا از آژانس ایمنی ژاپن در این باره گفت: هوا، سبزیجات و محصولات کشاورزی، آب رودخانه‌ها و اقیانوس آلوده به مواد رادیو اکتیو شده است. به گفته وی مقادیر متنابهی مواد رادیو اکتیوی که از ابتدای حادثه تاکنون در هوا منتشر شده نشان می‌دهد سطح خطر به هفت رسیده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: